ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΖΩΟΑΝΘΡΩΠΟΝΟΣΟΥΣ (Μέρος 1ο)

ΣΚΥΛΟΣ - ΓΑΤΑ

   
• Εχινοκοκκοκίαση
• Ασκαρίδες (παράσιτα)
• Λεϊσμανίαση ( Καλαζάρ)
• Ερλιχίωση
• Λεπτοσπείρωση 
• Λιστερίαση
• Διροφιλαρίαση
• Δερματοφυτίαση
• Τοξοπλάσμωση

ΧΟΙΡΟΙ - ΒΟΟΕΙΔΗ - ΑΙΓΕΣ - ΠΡΟΒΑΤΑ 

 

Δερματοφυτίαση

Ασκαριδίαση

Λιστερίαση

Πυρετός Q

Βρουκέλλωση (μελιταίος)

άλλες ταινίες

ΠΤΗΝΑ - ΤΡΩΚΤΙΚΑ

                            
• Σαλμονέλα
• Λιστερίαση
• Τοξοπλάσμωση
• Τουλαραιμία
• Ψιττάκωση

ΕΧΙΝΟΚΟΚΚΙΑΣΗ

Αρρώστια που δυστυχώς εξακολουθεί να είναι συχνή στη χώρα μας (εχινόκοκκος).

Όταν ο σκύλος φάει μολυσμένα εντόσθια προβάτων, βοοειδών, κ.λ.π. μολύνεται και ίδιος με αποτέλεσμα να μολύνει το περιβάλλον και στη συνέχεια τον άνθρωπο, με τα ωάρια του εχινόκοκκου(παράσιτο) που αποβάλλονται με τα περιττώματά του.

Για να καταπολεμηθεί η εχινοκοκκίαση θα πρέπει:

• Να μην υπάρξει ο κύκλος του παρασίτου μεταξύ σκύλου και σπλάχνων αρρωστημένων ζώων
• Να γίνεται μια διαρκή θεραπεία στο σκύλο (αποπαρασίτωση) που συστήνεται να γίνεται προληπτικά κάθε 3-4 μήνες.
• Να μην τρώμε χόρτα άβραστα
• Να πλένουμε τις σαλάτες σχολαστικά
• Να μην δίνουμε άψητα εντόσθια σε σκύλους
• Να γίνεται βαθιά ταφή των νεκρών ζώων.

ΑΣΚΑΡΙΔΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΕΝΤΕΡΙΚΑ ΠΑΡΑΣΙΤΑ

Μεταδίδονται μέσω των κοπράνων των ζώων και κυρίως με την κατάποση αυγών με την τροφή και το νερό. Αν ακολουθούμε αντιπαρασιτική αγωγή στα ζώα κάθε 3 μήνες μειώνουμε τον κίνδυνο.

ΠΡΟΣΟΧΗ ο άνθρωπος μολύνεται πρωτίστως με την κατανάλωση ωμού ή ατελώς ψημένου κρέατος μολυσμένου χοίρου. Επομένως καταναλώνοντας καλά ψημένα κρέατα και όταν πλένουμε καλά τα μαγειρικά σκεύη, μειώνουμε στο ελάχιστο τον κίνδυνο μόλυνσης.

ΛΕΪΣΜΑΝΙΑΣΗ

Με αυτόν τον όρο είναι γνωστή μια ομάδα νοσημάτων που προκαλούνται από τα πρωτόζωα, τις Λεϊσμάνιες. Τον άνθρωπο απασχολεί κυρίως η σπλαχνική μορφή, γνωστή σαν Καλαζάρ.

Μεταδίδεται με τις σκνίπες τους θερμούς μήνες του χρόνου και νοσεί κυρίως ο σκύλος και πολύ λιγότερο ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος για να κολλήσει την λεϊσμανίαση πρέπει να τσιμπηθεί από μολυσμένη σκνίπα και να ανήκει σε ομάδα υψηλού κινδύνου (μη καλά ανεπτυγμένο ή εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα). Για παράδειγμα να είναι μικρό παιδί (κάτω των 12 ετών), πολύ μεγάλος σε ηλικία με σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως να πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη, να παίρνει κορτιζόνη σε υψηλές δόσεις, να του χορηγούνται αντινεοπλασματικά φάρμακα, να πάσχει από AIDS, κ.λ.π.

Πρέπει να αναφερθεί ότι ενώ το ποσοστό των σκύλων που νοσούν έχει αυξηθεί πολύ τα τελευταία χρόνια , στον άνθρωπο δεν έχει παρατηρηθεί αύξηση των κρουσμάτων. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα είδη της σκνίπας που πηγαίνουν στον άνθρωπο είναι διαφορετικά από αυτά που πηγαίνουν στον σκύλο, χωρίς δυστυχώς αυτό να είναι απόλυτο. Προληπτικά στους σκύλους πρέπει να εφαρμόζουμε αντιπαρασιτική αγωγή (π.χ. scalibor, antiphlebotome spray, citronella) τους θερμούς μήνες και να κάνουμε εξέταση αίματος για λεϊσμανίαση 2 φορές τον χρόνο, το Νοέμβριο και τον Μάιο ή Ιούνιο.