Ο υποθυρεοειδισμός είναι μια πολύ συχνή ενδοκρινοπάθεια του σκύλου ( ενώ είναι σπάνια στη γάτα).
Πρόκειται για μια πολυσυστηματική νόσο που οφείλεται στην έλλειψη δύο ορμονών. Συχνότερα παρατηρείται σε μεσήλικες σκύλους που ανήκουν σε αμιγείς φυλές όπως: Golden Retriever, Doberman, Pincher, Irish setter, Boxer, Miniature schnaouzer, Dachshund και Cocker spaniel χωρίς προδιάθεση ως προς το φύλο.
Η κλινική εικόνα ενός υποθυρεοειδικού σκύλου ποικίλλει. Κάποια από τα συμπτώματα που μπορεί να παρατηρήσουμε είναι:
- Διαταραχές του σωματικού βάρους κυρίως ήπια έως έντονη παχυσαρκία.
- Κατάπτωση μυική αδυναμία και εύκολη κόπωση.
- Δερματικές αλλοιώσεις όπως α) τριχόπτωση, β) αλωπεκία κυρίως στην ουρά τον τράχηλο και αμφοτερόπλευρα συμμετρικά στον κορμό. γ) υπερχρωμία, δ) βακτηριακές και μυκητιακές δερματίτιδες ε) πάχυνση δέρματος ιδιαίτερα στο πρόσωπο γνωστό και ως " τραγικό προσωπείο".
- Βραδυκαρδία
- Υπερχοληστερολαιμία
- Μη αναγεννητική αναιμία.
Πιο σπάνια ευρήματα είναι : Διαταραχές της αναπαραγωγής (όπως άνοιστρο, αποβολές, αγονιμότητα, παράδοξη γαλακτόρροια) , νευρομυικές διαταραχές , σακχαρώδη διαβήτη, οφθαλμικές αλλοιώσεις κ.α.
Η θεραπεία είναι απλή και αποτελεσματική. Με την καθημερινή χορήγηση θυρορμόνης ( L-T4 αρχική δόση 0,022mg ανά kg σωματικού βάρους κάθε 12 ώρες) υπάρχει ανταπόκριση μέσα σε 1-2 εβδομάδες. η παχυσαρκία και οι νευρολογικές διαταραχές υποχωρούν περίπου σε 1 μήνα ενώ οι δερματικές αλλοιώσεις αρχίζουν να βελτιώνονται σε 1,5 με 2 μήνες.
Επιβάλλεται η συνεχής παρακολούθηση από κτηνίατρο ενός υποθυρεοειδικού σκύλου προκειμένου να μεταβάλλεται όταν πρέπει η δόση της θυρορμόνης.
Η ΤΥΦΛΗ ΧΡΗΣΗ ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΣΚΕΥΑΣΜΑΤΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΕΣ ΒΛΑΒΕΣ. ΔΕΝ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΕΙΔΙΚΟΙ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου